Αρχικά Χρόνια Πολλά στον Χωστήρα που έχει γενέθλια σήμερα. Να τον χαιρόμαστε.
Πάμε να δούμε τι έγινε μετά με μένα και τον λεχρίτη και την γνωριμία μας.
Ο Δημήτρης ήταν παιδικός φίλος. Δούλευε λίγο πιο κάτω από μένα και κάτι βαρετά πρωινά ερχόταν και πίναμε καφέ. Εκείνο το πρωινό ήταν για μένα ο ήρωάς μου. Άνοιξε την πόρτα του γραφείου και μπήκε μέσα μαζί με τον λεχρίτη και αμέσως μου τον σύστησε. Χαμογέλασα κι εγώ κι εκείνος. Τα χαζοχαρούμενα εν όψει. Κάθισαν λίγο μαζί μου, εγώ έπιασα λίγο την κουβέντα με τον Δημήτρη κι ο λεχρίτης με είχε καρφώσει με το βλέμμα του λες και ήμουν (δίκιλη?) μερέντα.
Πεινασμένος.
ΕΠΕΙΤΑ ΗΠΙΕ ΜΙΑ ΓΟΥΛΙΑ ΤΣΑΙ.
Άρχισε να μιλάει με τον...Μητσάρα (έτσι τον φώναζε με μεγάλη άνεση) και χάζευα ένα υπέροχο σημείο στα χείλη του, κάπου εκεί στο πλάι, που όταν μιλάς πολύ μαζεύει σαλιάκι. Δε θυμάμαι καθόλου τι έλεγε. Απλά θυμάμαι να ανοιγοκλείνουν ταυπέροχα χείλη του και να γίνεται μια απίστευτη φασαρία από την βλάχικη φωνή του. Έπειτα από λίγη ώρα, σηκώθηκε να φύγει κι επειδή είχε αρχίσει λίγο να φυσάει ...
ΦΟΡΕΣΕ ΤΗΝ ΖΑΚΕΤΟΥΛΑ ΤΟΥ.
Μου προτάσσει χειραψία και ανταποκρίνομαι. Χαμογελάει πάλι, πλατιά, έντονα, εκνευριστικά ερωτικά,σχεδόν χυδαία. Ανοίγει την πόρτα και φεύγει. Φεύγει. Απομακρύνεται. Ήττα δεύτερη. Ούτε αριθμό τηλεφώνου ούτε πισωγυριστή ματιά του, είχα κερδίσει. Ενημερώθηκα από τον Δημήτρη πως είναι καλό παιδί, αλλά λίγο μαλάκας, από τους άντρες που γυρνάνε με τη μια και με την άλλη χωρίς λόγο και αιτία. Έτσι, αποφάσισα να μην ξανασχοληθώ για κανέναν λόγο με τον λεχρίτη.
Λίγες μέρες αργότερα, καθόμουν σε μια καφετέρια για καφέ (ΕΠΙΝΑ ΚΑΓΚΟΥΡΙΚΟ ΦΡΕΝΤΟ ΚΑΠΟΥΤΣΙΝΟ, ΦΟΡΩΝΤΑΣ ΓΥΑΛΙΑ ΗΛΙΟΥ ΠΟΥ ΕΜΟΙΑΖΑ ΣΑΝ ΗΛΙΑΚΟΣ ΘΕΡΜΟΣΙΦΩΝΑΣ) και τον βλέπω να πλησιάζει σα να με ήξερε από χτες. Όπως λέμε, ερχόταν φουριόζος κατά πάνω μου. Μόλις πήγα να του χαμογελάσω και πριν αρθρώσω λέξη, με προσπέρασε και αρχίσε να μιλάει με κάποιον που καθόταν στο τραπέζι πίσω μου. Έμεινα με το χαμόγελο στα χείλη, το οποίο κρύωσε απότομα. Μόλις ολοκλήρωσε την φασαρία πίσω μου, ήρθε και στο τραπέζι μου. Μας έκανε τη χάρη. Εγώ φυσικά είχα ξενερώσει και στην ερώτηση του Επιτρέπεται να καθίσω μαζί σου; πήρε την απάντηση: Περιμένω παρέα, ενώ το χέρι μου του έδειχνε την άδεια καρέκλα. Κι έτσι έκατσε, όχι όμως για πολύ. Έφυγε σύντομα και κάθε βήμα του μακριά μου, ήταν και μια μαχαιριά στη καρδιά μου, αλλά έπρεπε να κρατήσω τα προσχήματα.
Άλλο ένα πρωί, ήρθε στην ίδια καφετέρια ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΚΟΡΑΗ ΠΟΥ ΤΑΧΑΜΟΥ ΜΙΣΕΙ και κάθισε στην ίδια καφετέρια. Θύμωσα τόσο πολύ που δεν κάθισε μαζί μου, που σηκώθηκα κι έφυγα.
Κάποια στιγμή βρεθήκαμε στο ίδιο τραπέζι για καφέ και συζητούσαμε γενικά και αόριστα. Υπενθυμίζω πως δεν είχαμε αλλάξει τηλέφωνα ακόμη. Οπότε ο λεχρίτης μου λέει:
Λεχρίτης: Μου δίνεις λίγο το κινητό σου;
Κρήτη: Μια στιγμή να το δω, δεν το ξέρω απ' έξω.
Λεχρίτης: Οχι δεν θέλω τον αριθμό σου, την συσκευή σου θελω.
Του δίνω το τηλέφωνο υποθέτοντας πως θέλει να δει την μάρκα και βράζοντας μέσα μου από τα νεύρα. Φάνηκε πως είχα την διάθεση να δώσω το τηλέφωνό μου. Είχε πέσει μια μικρή μάσκα. Όταν μου επέστρεψε τη συσκευή, είχε γράψει και αποθηκεύσει τον αριθμό τηλεφώνου του.
ΕΙΧΑ ΤΟ ΠΑΝΩ ΧΕΡΙ...ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ και ήμουν αποφασισμένη να τον διαλύσω.
Πάμε να δούμε τι έγινε μετά με μένα και τον λεχρίτη και την γνωριμία μας.
Ο Δημήτρης ήταν παιδικός φίλος. Δούλευε λίγο πιο κάτω από μένα και κάτι βαρετά πρωινά ερχόταν και πίναμε καφέ. Εκείνο το πρωινό ήταν για μένα ο ήρωάς μου. Άνοιξε την πόρτα του γραφείου και μπήκε μέσα μαζί με τον λεχρίτη και αμέσως μου τον σύστησε. Χαμογέλασα κι εγώ κι εκείνος. Τα χαζοχαρούμενα εν όψει. Κάθισαν λίγο μαζί μου, εγώ έπιασα λίγο την κουβέντα με τον Δημήτρη κι ο λεχρίτης με είχε καρφώσει με το βλέμμα του λες και ήμουν (δίκιλη?) μερέντα.
Πεινασμένος.
ΕΠΕΙΤΑ ΗΠΙΕ ΜΙΑ ΓΟΥΛΙΑ ΤΣΑΙ.
Άρχισε να μιλάει με τον...Μητσάρα (έτσι τον φώναζε με μεγάλη άνεση) και χάζευα ένα υπέροχο σημείο στα χείλη του, κάπου εκεί στο πλάι, που όταν μιλάς πολύ μαζεύει σαλιάκι. Δε θυμάμαι καθόλου τι έλεγε. Απλά θυμάμαι να ανοιγοκλείνουν τα
ΦΟΡΕΣΕ ΤΗΝ ΖΑΚΕΤΟΥΛΑ ΤΟΥ.
Μου προτάσσει χειραψία και ανταποκρίνομαι. Χαμογελάει πάλι, πλατιά, έντονα, εκνευριστικά ερωτικά,
Λίγες μέρες αργότερα, καθόμουν σε μια καφετέρια για καφέ (ΕΠΙΝΑ ΚΑΓΚΟΥΡΙΚΟ ΦΡΕΝΤΟ ΚΑΠΟΥΤΣΙΝΟ, ΦΟΡΩΝΤΑΣ ΓΥΑΛΙΑ ΗΛΙΟΥ ΠΟΥ ΕΜΟΙΑΖΑ ΣΑΝ ΗΛΙΑΚΟΣ ΘΕΡΜΟΣΙΦΩΝΑΣ) και τον βλέπω να πλησιάζει σα να με ήξερε από χτες. Όπως λέμε, ερχόταν φουριόζος κατά πάνω μου. Μόλις πήγα να του χαμογελάσω και πριν αρθρώσω λέξη, με προσπέρασε και αρχίσε να μιλάει με κάποιον που καθόταν στο τραπέζι πίσω μου. Έμεινα με το χαμόγελο στα χείλη, το οποίο κρύωσε απότομα. Μόλις ολοκλήρωσε την φασαρία πίσω μου, ήρθε και στο τραπέζι μου. Μας έκανε τη χάρη. Εγώ φυσικά είχα ξενερώσει και στην ερώτηση του Επιτρέπεται να καθίσω μαζί σου; πήρε την απάντηση: Περιμένω παρέα, ενώ το χέρι μου του έδειχνε την άδεια καρέκλα. Κι έτσι έκατσε, όχι όμως για πολύ. Έφυγε σύντομα και κάθε βήμα του μακριά μου, ήταν και μια μαχαιριά στη καρδιά μου, αλλά έπρεπε να κρατήσω τα προσχήματα.
Άλλο ένα πρωί, ήρθε στην ίδια καφετέρια ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΚΟΡΑΗ ΠΟΥ ΤΑΧΑΜΟΥ ΜΙΣΕΙ και κάθισε στην ίδια καφετέρια. Θύμωσα τόσο πολύ που δεν κάθισε μαζί μου, που σηκώθηκα κι έφυγα.
Κάποια στιγμή βρεθήκαμε στο ίδιο τραπέζι για καφέ και συζητούσαμε γενικά και αόριστα. Υπενθυμίζω πως δεν είχαμε αλλάξει τηλέφωνα ακόμη. Οπότε ο λεχρίτης μου λέει:
Λεχρίτης: Μου δίνεις λίγο το κινητό σου;
Κρήτη: Μια στιγμή να το δω, δεν το ξέρω απ' έξω.
Λεχρίτης: Οχι δεν θέλω τον αριθμό σου, την συσκευή σου θελω.
Του δίνω το τηλέφωνο υποθέτοντας πως θέλει να δει την μάρκα και βράζοντας μέσα μου από τα νεύρα. Φάνηκε πως είχα την διάθεση να δώσω το τηλέφωνό μου. Είχε πέσει μια μικρή μάσκα. Όταν μου επέστρεψε τη συσκευή, είχε γράψει και αποθηκεύσει τον αριθμό τηλεφώνου του.
ΕΙΧΑ ΤΟ ΠΑΝΩ ΧΕΡΙ...ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ και ήμουν αποφασισμένη να τον διαλύσω.
Τη ζακετούλα της αδερφής του έβαλε????
ΑπάντησηΔιαγραφήΠού στάθηκα τώρα κι εγώ ε?Αλλά δε φταίω εγώ...έτσι έγραψε στην προηγούμενη ανάρτηση...ότι ήταν της αδερφής του :p
Nα υποθέσω ότι η επόμενη ανάρτηση θα είναι η πρώτη συνομιλία στο τηλέφωνο?Ουάου!!!
Να τον χαίρεσαι κοριτσάρα τον λεχρίτη σου.Πάντα ευτυχισμένοι...φιλώ σας
Δική του ήταν. Επίτηδες σας είπε πως είναι της αδερφής του.
ΔιαγραφήΓια να σώσει το τομάρι του από το δούλεμα.
Τσάι και ζακετούλα.
Χρόνια πολλά, λοιπόν, στον δικό σου, να τον χαίρεσαι και τέθοια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου έχω πει ότι με κρατάς σε αγωνία και ότι δίνω Πανελλήνιες;
Ευχαριστούμε πολύ.
ΔιαγραφήΠως πήγες σήμερα στην Έκθεση; Πολύ ενδιαφέρον θέμα μου φάνηκε.
Μια χαρά τα πήγα, δόξα το θεό!
ΔιαγραφήΑν έγραψες καλά στο πρώτο, πας με άλλον αέρα στα επόμενα.
ΔιαγραφήΥπομονή. Καλή συνέχεια.
Να σαι καλά.
ΔιαγραφήXA! To ήξερα ότι το τσάι ήταν του λεχρίτη!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠήγε να σας παραπλανήσει. Αλλά γι' αυτό είμαι εγώ εδώ.
ΔιαγραφήΧΑ! Το ήξερα ότι η ζακετούλα ήταν του λεχρίτη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπουαχαχαχαχα
Πήγε να σας παραπλανήσει. Αλλά γι' αυτό είμαι εγώ εδώ.
Διαγραφήvre to kalytero paidi phres,tone les kai lexrith;xronia tou polla.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν ήταν το καλύτερο παιδί, θα τον είχε πάρει άλλη.
ΔιαγραφήΚΑΡΚΙΝΟΣ ΜΕ ΚΑΝΝΕΛΑ .... αυτα, γεια (ΚΚ)
ΑπάντησηΔιαγραφήΙσα...
ΔιαγραφήΚαλά, εσείς πρέπει να τη περνάτε ζάχαρη ψιλή για τη ώρα! Στα σερμπέτια μεσα! Στο λουκουμοκάζανο πέσατε! Να χαρώ εγώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνεχώς τσακωνόμαστε. Μετράει;
ΔιαγραφήΕγώ δεν κατάλαβα γιατί ο φρέντο καπουτσίνο θεωρείται καγκούρικος απ' τον λεχρίτη... Να το πάρω προσωπικά; :p Επίσης,συντομεύετε το λαβ στόρι παιδιά,δίνουμε κι εξετάσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι οι εξετάσεις το πρόβλημά σου, αλλά η περιέργεια.
Διαγραφήlol
Αστους να λένε. Ο φρέντο καπουτσίνο είναι ο ωραιότερος καφές.
oxi re patera tsai...souvlia sta sw8ika naoume..katarreei andriko protupo kai tetxia..
ΑπάντησηΔιαγραφήApplause on the transformation krhth pantws.O lexriths pou egine mwraki(kati 8umizei).Cheers
ΓΙΕ ΜΟΥ ΜΗΝ ΑΚΟΥΣ,ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΦΗΜΕΣ. ΤΑ ΙΝΔΑΛΜΑΤΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΡΡΕΟΥΝ ΕΤΣΙ
ΔιαγραφήΓιε του, μην ακούς, ΔΙΑΒΑΖΕ ΜΕ.
ΔιαγραφήΕμένα πάντως ο λεχρίτης με έκανε περήφανο με τον χειρισμό του. Εύγε αγορίνα μου και χρόνια σου πολλά. Να τον χαίρεσαι Κρήτη και δες τον μην φύγει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρος το παρόν δε δένει κανείς κανέναν.
ΔιαγραφήΠαντως αν θέλει να φύγει, τα σκυλιά είναι δεμένα και οι πόρτες στη θέση τους χωρίς κλειδί. Σιγά μην γίνω και θηριοδαμαστής.
Περιμένω συνέχεια
ΑπάντησηΔιαγραφή(αν και... αν και...
έχω κάποιες στυλιστικές υποψίες..
Μα δε θα τις πω, από την Κρήτη περιμένω να τις διαλύσει..)
P.S Καγκουροκαφές ο φρέντο; Για μένα είναι ο φραπέ, κυρίως το φραπόγαλο. Μα, φαίνεται γούστα είναι αυτά.
Και για μένα δεν υπάρχει χειρότερο από τον φραπέ.
ΔιαγραφήΗ αλήθεια είναι πως ο Χωστήρας είναι τσακωμένος με το στυλ.
Αλλά πρόβλημά του. Δε θα γίνω και θηριοδαμαστής και στυλιστρια.
Είναι καλό παιδί. Αρκεί νομίζω.
το ότι μπήκα στο βλογ σου και κατάφερα να σχολιάσω σε αναρτηση του αγαπημένου σου...!! μπράβο μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαταρχάς, να τον χαίρεσαι και κατά δεύτερον: αντε ρε παιδιά, μας κρατάτε σε αγωνία!!!!!
Ξέρω, εχει πολλές θαυμάστριες.
ΔιαγραφήΤι να κάνω; Θα προσπαθήσω να ζήσω με αυτό.
lol
καλως ήλθες.
Αν άφησες σχόλιο σε ανάρτησή του, να περιμένεις να σου απαντήσει.
Εγω απαντάω μόνο στις δικές μου.
Ωραίο πάντως το τεχνασμα με το κινητό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια!
Είναι αυτός ένας...ξέρει πολλά τεχνάσματα για να ρίχνει τις γκόμενες. Αλλά θα του τα κόψω εγώ αυτά.
ΔιαγραφήΑυτό λέγεται σφάξιμο με το μπαμπάκι...αν και διακρίνω μια τάση(μο) συντόμευσης ή βιασύνης στο γράψιμο, μάλλον σ' έκαιγε περισσότερο να αποκαταστήσεις την "τάξη" του γκέουλα-όχι-δεν-είμαι-πήγαινα-το-τσαγιερό-στην-αδερφή-μου χαχαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σημαντικό ατού του πάντως είναι πως δεν έχει μαζί του χαρτομάντιλα...έτσι, για να μαζεύει το "σαλιάκι" :)
Υ.Γ. αν δεν το έκανες επίτηδες με την διαγραφή των λέξεων, άφηνε ένα κενό μπρος-πίσω από τις παύλες, μην τις κολλάς δλδ στις λέξεις.
Υ.Γ.2 να τόνε χαίρεσαι...εσύ ξέρεις χαχαχα
Είναι τάση ΑΥΤΟΠΟΥΚΑΝΕΙΤΟΟΛΑΜΑΖΙΚΟΛΛΗΜΕΝΑ.
ΔιαγραφήΑΑΑΟΚΤΩΡΑΠΟΥΜΟΥΤΟΕΞΗΓΗΣΕΣΤΟΚΑΤΑΛΑΒΑ :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΡΓΕΙΣΣΟΥΛΕΩΚΑΙΔΕΣΕΕΧΩΓΙΑΧΑΖΟ.
Διαγραφή:)
(ΠΟΛΥΣΕΠΑΩΣΟΥΛΕΩΑΦΡΙΚΑΝΕΜΑΣ)
ΕΧΩΜΕΚΑΙΔΟΥΛΕΙΕΣΚΡΗΤΗΜΑΣ:)ΣΕΥΧΑΡΙΣΤΩΚΙΑΝΤΑΠΟΔΙΔΩ:)ΚΑΙΠΡΕΠΕΙΝΑΚΟΨΟΥΜΕΤΟΝΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΓΙΑΝΑΜΗΝΑΡΧΙΖΟΥΝΤΑΒΡΙΣΙΔΙΑ!(ΜΟΥΘΥΜΙΣΕΣΤΟΝΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΜΕΤΟ"ΣΕΠΑΩ"ΧΑΧΑΧΑ)
ΔιαγραφήΕΧΕΙΠΛΑΚΑΟΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΣ.ΚΑΙΣΤΑΒΡΙΣΙΔΙΑΘΑΧΕΙΠΛΑΚΑΓΙΑΤΡΕΜΟΥ.
ΔιαγραφήΘΑΤΟΥΣΒΡΙΖΟΥΜΕΚΙΕΜΕΙΣΚΑΙΔΕΘΑΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ.ΠΟΙΟΣΕΙΝΑΙΟΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ?
ΔΕΝΘΕΛΩΑΣΤΟΙΧΕΙΟΣΥΝΕΣ!ΟΠΡΩΗΝΘΙΟΣΧΩΡΝΑΤΟΝΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣΑΘΗΝΩΝ.ΤΟΒΡΙΣΙΔΙΟΛΟΙΤΟΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ;)
ΔιαγραφήΤΟΠΙΑΣΑΤΟΥΠΟΝΟΟΥΜΕΝΟ.
Διαγραφή:P