Μετά από μια εβδομάδα, ήμουν στη δουλειά αμέριμνη και ρέμβαζα έξω από τη μεγάλη τζαμαρία. Στο γραφείο η δουλειά ήταν απεριόριστη αλλά προτιμούσα να χαζεύω τους περαστικούς στο δρόμο. Ώσπου, πέρασε απ' έξω ακριβώς, εκείνος ο ιδιόμορφος τύπος, ο λεχρίτης, που έλεγα σε προηγούμενη ανάρτηση. Κοιταχτήκαμε φευγαλέα και με διαπέρασε ηλεκτρικό ρεύμα όχι τόσο γιατι τα βλέμματά μας ενώθηκαν για ένα δευτερόλεπτο, αλλά διότι εκείνος συνέχισε το βήμα του και έφυγε αγέρωχος και μάλιστα χωρίς να με ξανακοιτάξει.
Ήττα. Αντί να επιστρέψει πάνω μου το βλέμμα του, εκείνος έφυγε βιαστικός. Σιγά μη ξανασχοληθώ μαζί του. Αν τον ξαναδώ, θα γυρίσω κι εγώ αλλού το βλέμμα μου, σκέφτηκα. Από την άλλη τι να έκανε δηλαδή ο άνθρωπος? Να ερχόταν μέσα στο γραφείο? Να μιλούσε σε μια άγνωστη; Να ζητούσε το τηλέφωνό μου? Να να να να? Δεν έδωσα βάση την υπόλοιπη μέρα στο θέμα αυτό και συνέχισα τη δουλειά μου. Οι επόμενες μέρες κύλησαν με ρουτίνα. Γραφείο, δουλειά, τζαμαρία, περαστικοί.
Μετά από τρεις μέρες ξαναείδα τον λεχρίτη, σταματημένο έξω από το γραφείο αυτή τη φορά να μιλάει με έναν γνωστό μου. Κρατούσε ένα πλαστικό ποτήρι με καφέ (υπέθεσα) και μια ζακέτα στο χέρι. Μου φάνηκε πολύ γελοίο να είναι Φλεβάρης μήνας και να κρατά ο άλλος τη ζακετούλα στο χέρι του σα να είναι κοριτσάκι του δημοτικού. Ήταν κάπως αδερφίστικο. Ειδικά όταν ο γνωστός μου με φώναξε και βγήκα έξω, και είδα τι περιείχε το πλαστικό ποτήρι του λεχρίτη, επιβεβαίωσα το γεγονός πως ήταν γκέι.
Έπινε τσάι και κρατούσε ζακετούλα στο χέρι.
Τσάι και ζακετούλα;
Ξενέρωμα.
Ήττα. Αντί να επιστρέψει πάνω μου το βλέμμα του, εκείνος έφυγε βιαστικός. Σιγά μη ξανασχοληθώ μαζί του. Αν τον ξαναδώ, θα γυρίσω κι εγώ αλλού το βλέμμα μου, σκέφτηκα. Από την άλλη τι να έκανε δηλαδή ο άνθρωπος? Να ερχόταν μέσα στο γραφείο? Να μιλούσε σε μια άγνωστη; Να ζητούσε το τηλέφωνό μου? Να να να να? Δεν έδωσα βάση την υπόλοιπη μέρα στο θέμα αυτό και συνέχισα τη δουλειά μου. Οι επόμενες μέρες κύλησαν με ρουτίνα. Γραφείο, δουλειά, τζαμαρία, περαστικοί.
Μετά από τρεις μέρες ξαναείδα τον λεχρίτη, σταματημένο έξω από το γραφείο αυτή τη φορά να μιλάει με έναν γνωστό μου. Κρατούσε ένα πλαστικό ποτήρι με καφέ (υπέθεσα) και μια ζακέτα στο χέρι. Μου φάνηκε πολύ γελοίο να είναι Φλεβάρης μήνας και να κρατά ο άλλος τη ζακετούλα στο χέρι του σα να είναι κοριτσάκι του δημοτικού. Ήταν κάπως αδερφίστικο. Ειδικά όταν ο γνωστός μου με φώναξε και βγήκα έξω, και είδα τι περιείχε το πλαστικό ποτήρι του λεχρίτη, επιβεβαίωσα το γεγονός πως ήταν γκέι.
Έπινε τσάι και κρατούσε ζακετούλα στο χέρι.
Τσάι και ζακετούλα;
Ξενέρωμα.
Ανάλυση γυναικείας σκέψης! έχει την πλάκα της!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορω να γίνω και πιο καυστική.
ΔιαγραφήΑλλά ειπα να είμαι λίγο ευγενική στις πρώτες αναρτήσεις.
Αλλά παραδέξου ότι ήταν και λίγο μπρουτάλ Φλεβάρη μήνα να κρατάει τη ζακέτα στο χέρι και όχι να τη φοράει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν ζακέτα γεράκου. Κι εμείς εδώ στη Κρήτη, Φλεβαρη μήνα δεν έχουμε κρύα.
ΔιαγραφήΜπορεί να ήταν bi... Πάντως,έχεις αρχίσει να τον απομυθοποιείς. Δεν έχω δει πολλούς με ζακετούλα και τσαγάκι (ζεστό να υποθέσω),αλλά δεν φανταζόμουν κιόλας ότι ο δικός σου είναι τέτοιος χαρακτήρας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον απομυθοποιώ, γιατί στο blog του πολλές γυναίκες κατά καιρούς τον μυθοποίησαν. Το διάβασα όλο βλέπεις.
ΔιαγραφήΉρθε η ώρα να τον ξεβρακώσω.
lol
Το διάβασες ΟΛΟ; Θαυμάζω την υπομονή σου...
ΔιαγραφήΔε γινόταν αλλιώς. Έπρεπε να δω αν θα άντεχα τόση τρέλα.
Διαγραφήbi ο χωστηρας? bi ο τιτανομεγιστοτεραστιος μπουροδωτης? bi αυτος που με εχει κανει 0,0087 φορες να σκασω χαμογελο (πριν χρονια και μαλιστα μου χε παρει μια πιπα ο τσαουσεσκου ή η γυναικα του δε πολυθυμαμαι) ΓΙΑ ΣΥΜΜΟΡΦΩΘΕΙΤΕ ΜΗ ΣΑΣ ΠΕΡΑΣΩ ΚΑΝΑ ΚΟΤΟΜΠΕΗΚΟ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ (γιορταζει η αγια πουτσα μεγαλη η χαρη της +++ ). αυτα, γεια (ΚΚ)
Διαγραφή???
ΔιαγραφήΑυτά τα σχόλια θα τα απαντάει ο Χωστήρας.
Τσαγάκι;;;;;;;;Χαμέμηλο πίνουμε ρεεεεεεεεε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί να ήταν και τήλιο.
ΔιαγραφήΤσάι και ζακετούλα?Μα τσάι και ζακετούλα ο λεχρίτης???Δε συμβαδίζουν αυτά... :p
ΑπάντησηΔιαγραφήΠώς το καταφέρνεις πάντα και μας αφήνεις με το σασπένς,πφφφ...
Δε γίνετε να είναι αυτοτελές το επεισόδιο?Επίτηδες μας το κάνεις,να μας κρατάς σε αγωνία...Καλά μας κάνεις ;-)
Μου είπε ο αγαπημένος μου, να περιμένω, γιατί θέλει λέει να γράφει και την δική του οπτική, παράλληλα με τη δική μου.
ΔιαγραφήΟπότε έκοψα την αφήγηση απότομα για να δω τι έχει να πει.
θα είναι ενδιαφέρον.
Αυτό λέγεται διασυρμός! Άσε που με κρατάς σε αγωνία κι αύριο δίνω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιασυρμός όχι. Μια υποκειμενική κρίση ναι.
ΔιαγραφήCele ξεκίνα ανταλλαγές και συλλογή με αρωματικά φάκελα αλληλογραφίας και συνδρομή στο σούπερ-Κατερίνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρήτη με αυτό που έκανες δεν βλέπω να σου ξαναφέρνει παγωτό γυρνώντας.
Κι όμως θα μου φέρει. Δε μπορεί να αντισταθεί.
ΔιαγραφήΕπίσης δεν γνωρίζω αν κυκλοφορεί ακόμη η σούπερ Κατερίνα.
Αν ναι, θα το έχω στα υπόψιν.
Οκ, κατάλαβα, θα μας τσακίσετε τα νεύρα...τσαταλάκια, μακαρονάκια, τραχανά, ξινόχοντρο (πωπω να είχα τώρα ψινόχοντρο με χοιρινό!...και παγωμένη τσικουδιά - όχι αυτό το έχω πάντα)...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα δικά μας γιατί ξέφυγα πάλι: είχαμε 2 ερωτευμένα, έναν ανισόρροπο κόκκινο που γλυκοκοιτάζει Κρήτη (το νησί) αλλά δεν του κάθεται, τώρα θα έχουμε κι εσάς??? Οϊμέ του κόσμου στεναγμέ...;)
Σε ποιους άλλους αναφέρεσαι;
ΔιαγραφήΤι είναι το ψινόχοντρο;
Γιατί εσένα σε πάω με χίλια;
Θα τους ανακαλύψεις σγα-σγα, διαβάζοντας βλογζ και κομμεντς. Τι, έτοιμη τροφή θέλεις να σου δώσω?
ΔιαγραφήΤο "ψινόχοντρο" είναι από τα ψιψιψίνια και τα κοκοψόψαρα...ξινόχοντρο ήθελα να (ξανα)γράψω αλλά έπαθα δυσλεξία στα δάχτυλα.
Αυτό το τελευταίο να το κοιτάξεις...δεν είναι για καλό σου! :)
ΘΑ ΠΩ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ και η αλήθεια θα έρθει
ΑπάντησηΔιαγραφή16 του μηνου σε λεει "τηλιο , χαμεμηλο και γκεη " και εσυ 17 απαντας με ρομαντικο καρκινο στη μαπα μας? ερχομαι να σε περασω κοτομπεηκο να γουσταρεις ρε. αυτα, γεια (ΚΚ)
ΔιαγραφήΗ αλήθεια άργησε μια μέρα.
ΔιαγραφήΤώρα θα δεις ποιά είναι η αλήθεια.
Την γράφω.
Ρε τον πούστη !
ΑπάντησηΔιαγραφήΆσε σου λέω.
Διαγραφήmias kai pernousa eipa na xairethsw,gia sou omorfh krhth.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου Ελένη.
Διαγραφή