23/8/13

Στο σούπερ μάρκετ

Οι άνθρωποι έχουν ξεφύγει εντελώς. Θα προτιμούσα να είμαι νεράιδα και να πετάω ή έστω να είμαι γοργόνα και να κολυμπάω. Πηγαίνω το πρωί στο σούπερ μάρκετ να αγοράσω μπύρες. Είχαμε ωραίο φαγητό το μεσημέρι - δε θα σας πω τί για να μην σας ανοίξω την όρεξη- και ταίριαζαν μπύρες. Έτσι πετάχτηκα -σα νεράιδα- να αγοράσω μερικές. Καθώς φτάνω στον διάδρομο με τα αναψυκτικά, κοντοστέκεται μια κυρία μεγαλούτσικη γύρω στα εξήντα πλάι μου και κοιτάζει στα ράφια. Παράλληλα καταφτάνει μια άλλη κυρία περασμένης ηλικίας γύρω στα εβδομήντα και την ρωτάει που μπορεί να βρει ΤΣΙΤΣΙΜΠΥΡΑ. Εκείνη της απαντάει με απαίσια αυθάδεια:
-Και που θες να ξέρω εγώ κυρά μου που έχουν τα τζιτζίκια; Δεν είμαι υπάλληλος του καταστήματος, πελάτισσα είμαι. Τι με πέρασες; Και τί την θες εσύ την τσιτσιμπύρα στην ηλικία σου;
Έμεινα να την κοιτάω εμβρόντητη. Θα μπορούσε απλά να πει πως δεν ξέρει που είναι το προϊόν ή κάτι παρόμοιο. Θίχτηκε τόσο πολύ επειδή υπονόησε η ηλικιωμένη ότι αυτή μοιάζει με υπάλληλο. Και είχε το θράσος να κάνει και κήρυγμα στην ηλικιωμένη γυναίκα.
Αυτή η γυναίκα είχε εμφανώς πολλά ψυχολογικά προβλήματα. Φαινόταν στο πρόσωπό της. Παχουλή, κακοβαμμένη ξανθιά, με συντηρητικά ρούχα και πολύ έντονα βαμμένα κόκκινα χείλη. Λες και είχε ξεπηδήσει η μάγισσα από τα παραμύθια στο σούπερ μάρκετ.
Και δεν έφτανε μόνο αυτό αλλά μόλις η ηλικιωμένη κυρία έφυγε, εκείνη γύρισε σε μένα και άρχισε:
-Μα καλά που πάνε με τόση ζέστη οι κωλόγριες; Βάρος της κοινωνίας. Εγώ δεν τις αντέχω καθόλου. Μια μέρα πήγα να πατήσω μία με το τζιπ μου, αλλά τελευταία στιγμή σκέφτηκα πως δεν αξίζει να πάω φυλακή για τις παλιόγριες.
Έμεινα άναυδη, δε μπορούσα να πιστέψω τί είχε ξεστομίσει αυτή η γυναίκα. Δεν είχε καθόλου συναίσθηση της κατάστασής της. Σε λιγότερο από δέκα χρόνια...θα βρισκόταν στην ίδια και ίσως σε χειρότερη θέση. Της γύρισα τον κώλο και έφυγα προς το ταμείο χωρίς να της δώσω σημασία.
Κι έρχεται από πίσω μου και αρχίζει αυτό το παιχνιδάκι που γίνεται στα ταμεία των σουπερ μάρκετ. 
-Ένα πράγμα έχω μόνο, έχω παρκάρει με αλάρμ και πρέπει να βιαστώ, ασε με να περάσω κοριτσάκι μου. 
-Κι εγώ ένα πράγμα έχω μόνο και βιάζομαι. Λυπάμαι. Θα περιμένετε. Της απάντησα και το κατευχαριστήθηκα. Μετά άρχισε να με βρίζει στις διπλανές κυρίες. Και οι νέοι σήμερα δεν έχουν υπομονή και είναι αυθάδεις και δεν σέβονται τους μεγαλυτέρους....και μπλα μπλα μπλα.....πλήρωσα κι έφυγα.

Πείτε μου δε θα ήταν καλύτερα αν ήμουν νεράιδα ή γοργόνα; Τουλάχιστον δεν θα ζούσα τέτοιες σκηνές παράνοιας.

22 σχόλια:

  1. Υπάρχουν άνθρωποι που χαμογελάνε και βοηθούν τον άλλο και άνθρωποι τόσο βαθιά ανικανοποίητοι και μίζεροι που δεν ξέρουν τι τους φταίει και ξεσπάνε στους άλλους ακόμα και με μια αθώα ερώτηση ή επειδή δεν τους έκανες τη χάρη, χμμ..μάλλον επειδή δεν υποχώρησες στην απαίτησή τους..
    Γι΄αυτούς οι νέοι είναι αυθάδεις, οι γέροι περιττοί, τα παιδιά ενοχλητικά, τα ζώα πρέπει να πεθάνουν, η γη να σταματήσει να γυρίσει και γενικά εκεί στον άσχημα πλασμένο κόσμο που έφτιαξαν για τον εαυτό τους δε βρίσκουν τίποτα καλό για να χαμογελάσουν...συνήθως καταλήγουν μόνοι μια και κανείς δεν μπορεί να τους ανεχτεί για πολύ και γκρινιάζουν περισσότερο...
    Μακριά από μας!!
    Καλό Σαββατοκύριακο..φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μπορώ να πω ότι γέλασα πάρα πολύ!! Το παθαίνω αυτό καμιά φορά πριν νευριάσω. Οι άνθρωποι (όχι μόνο οι χοντρές άσχημες κυρίες με ψυχολογικά προβλήματα) πάνε νοητικά από το κακό στο χειρότερο. πρέπει να βρούμε επάγγελμα μπόγια για ανθρώπους που θα τους μαζεύει...

    Σημείωση: Η μπύρα πάει με όλα τα φαγητά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Α ρε επικό τρολάρισμα που χρειάζονται ορισμένοι άνθρωποι. Αλλά τι να κάνουμε που έχουμε και άλλα σοβαρά πράγματα να ασχοληθούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Είμαι Κερκυρα,στο ανοιχτο ψυχιατρειο της Ελλάδας!Στην Αθήνα επίσης τις τελευταίες μέρες πετυχαίνω παλαβούς όλη την ώρα,οπότε συγγνώμη που θα το πω αλλά αυτό για μένα είναι εντελώς φυσιολογικό!Αν δεν μου συμβεί μια φορά τη μέρα νομίζω είμαι άρρωστος!

    Τσ τσ τσ αυτή η νέα γενιά δεν ξέρει από τρελούς!:Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλα της απαντησες κ συγχαρητηρια που καταφερες να κρατηθεις κ να μην της πεις κ αλλα, γιατι εσυ θα χαλιοσουν μετα. Προφανως αυτη εχει σοβαρα θεματα αφου δν δισταζε να ξεστομισει ολα αυτα που ειπε...
    Ξεχασε τη κ προσπαθησε να μην δωσεις σημασια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ψόφος στους ανθρώπους-μόνιμη περίοδος. Μα γιατί δεν έχουμε εφαρμόσει θανατική ποινή σε αυτούς ακόμα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αγάπη, είναι από τις περιπτώσεις που -αν και ρίχνεις επίπεδο- πρέπει να αντιμετωπίζονται με απότομο τρόπο και να τους κόβεις τη φόρα πριν ξετυλίξουν τον "υπέροχο" χαρακτήρα τους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αχ, σε μένα έπρεπε να πέσει αυτή, θα γελούσαμε 100 γενεές...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα εκνευρίζοσουν. Εγώ που είμαι της υπομονής και με εσκασε.

      Διαγραφή
    2. Έχω σκεφτεί το διάλογο, χτες συγκεκριμένα στο ποδήλατο

      Θα μου έλεγε για τη γριά και θα της απαντούσα με απαξιωτικό ύφος
      "Τι θέλετε κυρία μου; Τα χάλια σας δεν τα βλέπετε" και θα την άφηνα κάγκελο, ναι, μπορώ και θα το έκανα

      Διαγραφή
    3. Ευφυές.... μα θα ντρεπόμουν να το ξεστομίσω.
      Της άξιζε ωστόσο.

      Διαγραφή
  9. Ούτε νεράϊδα, ούτε γοργόνα (στο αντίστοιχο αντρικό)...

    ΟΡΚ έπρεπε να ήμουν να τους έσκιζα τις σάρκες!

    Υ.Γ. η τσιτσιμπύρα, δεν είναι μπύρα και πάει με φακές :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έμαθα τι ειναι η τσιτσιμπύρα. Μοιάζει με σόδα και κάνει τσιρ τσιρ. Καμια σχέση με μπύρα

      Διαγραφή